Dag 17

De regen is gestopt, alles om ons heen was gisteravond laat water. De tent is super en heeft zijn waarde dit jaar bewezen. Super aankoop. Alles bleef droog en hij staat nog steeds als een huis.

Zoals gewoonlijk wordt Ingrid natuurlijk weer als eerste wakker en neemt meteen de spullen mee om te douchen. De zon schijnt en zitten lekker op tijd aan een ontbijt. Wat we vandaag gaan doen, geen idee. Hoeven niets en mogen alles. Misschien wel lekker bij de tent de zon opnemen en boek lezen. Blog bijwerken al hebben we hier geen internet. 

Dag 16 Beklimming van de Preikestolen

We hebben de route van de klim in de garmin gezet en blijkt ongeveer 600 hoogtemeters te zijn. Voor ons dus binnen 2 uur te lopen. We hoeven dus niet heel vroeg weg maar willen wel op tijd starten. Dus om 8.30 uur rijden we met de auto naar de parkeerplaats van de Preikestolen. Daar kunnen wij nog net staan en hoeven dus niet heel ver te lopen naar de start.

Track is ongeveer 4km lang en de eerste 300mtr daarvan waren zo stijl dat ik dacht binnen een half uur boven te zijn. Gelukkig vlakt het hier en daar af en moet je ook regelmatig weer dalen. Het is een mooi uitgezet pad. Echt gecreëerd. Geen natuurlijk pad voor de eerste km ’s. Wel leuk om te lopen. Wij komen bijna geen dalers tegen en dan blijkt dat vroeg weggaan wel zo lekker is. Ruimte en vergezichten zijn prachtig. Hier en daar eens flink de rotsen trotseren, het lopen gaat goed. Klimmen is ook beter dan dalen. In ieder geval voor ons als je knieën niet de sterkste onderdelen zijn van je lichaam.

Menig keer denken we er al te zijn en moeten we toch weer dalen en klimmen. Het gaat een beetje op en neer maar komen steeds dichter bij het punt waar iedereen wil komen. Op het platvorm van de Preikestolen. De plek waar iedereen wil zijn die Noorwegen aandoet. Wij dus ook. Voor ons is er wel een probleempje bij gekomen. De wind is hard komen opzetten en wordt naar mate we hoger komen ook steeds harder. Dat wordt wat straks aan de rand van dat stuk steen. Je moet er niet aan denken dat je er af waait en 600mtr recht naar beneden tieft. Gelukkig water beneden maar weet niet of dat helpt.

Net iets voor de top trekken wij alvast onze jassen aan en zijn optimaal geprepareerd om de smalle strook rots te passeren om op de Preikestolen te komen. Je ziet hem al vanaf de zijkant aankomen. Machtig blok steen wat zomaar uitsteekt en schuin oploopt. De wind is enorm en er komen maar weinig mensen echt op het tableau. Een man moet er alles aan doen om kinderen goed vast te houden. Zouden zomaar weg kunnen waaien. Toch na een aantal minuten even de boel overzien gaan wij steeds verder de steen op. Helemaal bij de rand komen we niet. Is echt te gevaarlijk. Toch probeer je het wel. Uiteindelijk is er een grens en vindt je het oké. Paar mooie foto’s maken genieten van het uitzicht. De wind is voor ons wel een spelbreker geweest, hadden echt gehoopt om op de buik over de rand te kijken maar dat was niet mogelijk. Toch wel een spannend avontuur.

De weg terug hebt je veel meer tijd om nog eens goed om je heen te kijken. Deze groep fjorden met bergen ziet er heel gaaf uit en de vele meertjes zien er in deze omgeving prachtig uit. Jammer dat je niet ergens uit de wind kom zitten om extra indrukken op te doen. We bleek maar weer eens dat vroeg weggaan super is. De vele die we nu tegen komen en nog omhoog gaan is mega. Dit is dus een echte toeristen trekker van ja welste.

Eenmaal beneden gaan we weer terug naar de tent. Het begint licht te spatten en dat samen met de harde wind denk je aan degene die nu nog klimmen. Die zullen het zwaar hebben.

De wind besluit ons de vele scheerlijnen die aan onze tent zitten ook maar te gebruiken en zetten hem helemaal rondom vast. Wind trekt aan tot zeer zwaar en de regen die komt ook met bakken naar beneden. Komende 3 uur gaat de regen maar door, tussen door halen we een pizza in het dorp en eten die lekker romantisch in de tent op. Het wordt niet meer droog en de vele spelletjes Yahtzee doen je rozig worden. Lekker lezen en naar bed. Op naar morgen, hopelijk voor de laatste 2 dagen even een zonnetje om energie op te doen.

We hebben een ticket gekocht voor de boot vanuit Kristiansand naar Hirsthals. Dat is voor het reisschema het gunstigst. Dinsdag rijden we dan naar de boot en zijn woensdag vroeg weer thuis. Nu nog niet aan denken maar laatste dagen zijn in gegaan.

Dag 15 Reisdag Flam naar Preikestolen camping

Vandaag hebben we een hele lange reis voor de boeg. 360km. Tom Tom geeft aan 6½uur rijden. Gezien eerder ervaringen is deze tijd niet ondenkbaar. Dat betekend natuurlijk op tijd opstaan en gereed maken voor de rit.

Iets voor zeven uur worden we wakker en starten. Tent, douchen en ontbijten. 8.15 uur rijden we weg. De rit is machtig om te rijden. Omdat je niet hard rijdt, zo tussen de 60 en 80km/u, valt er van alles te zien. We rijden grootste gedeelte langs de waters van de fjorden. En als er geen water is dan is er een tunnel. Niet normaal veel tunnels, vele zonder verlichting en allen vrij lang. Zo rijden we 11km door tunnel met ondergrondse rotondes. Rijden de tunnel uit een mega hoge brug over en gaan zo weer de tunnel in. Schitterend schouwspel.

Onderweg nog even een veerboot waar we gelukkig nog net op pasten. Scheelt toch weer een 30min wachten. Voor de veerboot nemen we even een waterijsje, heerlijk. Zo rond 14.45 uur komen we aan op bij Jorpeland. Het plaatsje voor onze camping Preikestolen. Enigste camping trouwens.

De camping is op de zelfde weg als waar je naar de start Preikestolen toe gaat, dus makkelijk te vinden. Bij de camping aangekomen blijkt dat ons planning om aan te komen weer de juiste was. Er was ruimte genoeg en konden een mooi plekje zelf uitzoeken. Nu dus een met dichtbij stroom en water. Weer is prima en zo rond 16 uur zitten we weer lekker achterover in onze stoel.

Later nog even boodschappen gedaan in het dorpje, en later weer eens gebakken aardappeltjes met sla en rendier gegeten op de skottel.

Morgen gaan we de preikestolen beklimmen en hopelijk is het weer ons goed gestemd.

Dag 14 Rustdag Flam

Vandaag doen we weer eens helemaal niets. Worden wakker als we wakker worden, dus geen wekker. Iets over 8 lekker douchen en ontbijten. Koffie doen en een beetje lezen, computer bijwerken en even lekker naar de haven lopen.

Broodje eten in het gras zo lekker kijkend over het water tussen de fjorden door. Er ligt nu een iets kleinere cruiseschip dan die gisteren is weg gegaan. Nog steeds heel groot. Halen een ijsje en eten die op kijkend over de kleine haven waar op dit moment de fjordsafari terug komt. Waarschijnlijk ga je dan gekleed in waadpakken op een open dubbelmotoren rubberen speedboot. Met flink wat gas erop door de fjorden scheuren en de natuur een beetje bekijken vanaf het water.

Nu weer lekker lezen even blog bijwerken en straks de tent gedeeltelijk weer opbreken en alles gereed maken om morgen vroeg op te staan voor vertrek richting de Preikstolen. Een van onze laatste bestemmingen.

Dag 13 Flambaan naar Myrdal en mountainbike terug

Vandaag wilden we vroeg met de Flambaan, trein, naar Myrdal. Het is een met de trein naar een hoogte van 860mtr en daar ligt dan Myrdal. Het is een verbindingsstation naar Bergen en Oslo. De trein klimt iedere 18mtr een meter omhoog. Het is een echte toeristentrekker.

We wilden hem doen om 9.45 uur volgens het schema en gingen om 9 uur al die kant op. Helaas waren de eerste komende treinen al volgeboekt. Er zat dus niets anders op dan de trein van 12.20uur te reserveren. Wij weer op de mountainbike terug naar de tent. Even omkleden en voor een paar uurtjes wat anders doen. Het weer is hier nog steeds prima dus in het zonnetje in een prachtige omgeving even lekker de eraeder pakken en lezen.

11.30 uur gaan we al weer naar het station. We leveren als een van de eerste onze mountainbike in en staan voor aan om de trein in te gaan. Zo bemachtigen we een zitplaats aan het raam wat ook nog eens open kan. Makkelijk voor foto's en te filmen. Trein gaat door een machtige bergkloof steeds hoger op. De vergezichten zijn prachtig en de trein klimt gestaagd door. Tijdens de rit wordt er het nodige verteld over het ontstaan van deze treinrails zo door de bergen.

Halverwege wordt er even gestopt en kan een ieder wat foto's maken van een waterval. Hij schijnt meer dan 100mtr hoog te zijn en redelijk breed. Hier wordt ook nog even een toneelspel opgevoerd met wat muziek en een dansende vrouw in rode jurk die op verschillende plaatsen bij de waterval verschijnt. Grappig.








Eenmaal boven gaan we naar de mtb's en maken ons klaar voor de afdaling. Eerst het station af en daarna wordt al meteen duidelijk dat het rotsig en steil naar beneden gaat. Leuk om mee te beginnen en Ingrid ziet de komende 22km al in het verschiet. Dit gaat echt stijl, vele om ons heen gaan al lopen en gelukkig wordt het na een paar honderd meter beter. Niet minder steil maar de rotsen blijven nu weg. We krijgen een track van 24 haarspeldbochten met behoorlijk percentage voor de kiezen. Leuk om te doen. Remmen werken gelukkig goed. Na dit stuk wordt het minder steil en rijden redelijk langs de treinrails. Ook de snelstromende water volgt geheid. Dit maakt mountainbiken dan ook leuk. De rotswanden, watervallen en stroomversnellingen volgen elkaar mooi op zo tijdens het fietsen. We rijden dan ook niet hard maar genieten gewoon. Het daal zweet van Ingrid is weer opgedroogd en kan weer wat relaxter zijn.

Na 22km rijden we Flam weer in en rijden over het stationsplein naar de ijs tent. Een lekkere beker ijs hebben we nu wel verdient.

Leuke dag, heerlijk weer. Lekker in zonnetje nog wat hangen en vanavond lekker eten bij het haventje. Eerst nog even kijken naar het vertrek van een van de grootste cruise schepen die we zelf gezien hebben. Mooi plaatje. Vanavond weer een paar rondjes yahtzee, helaas verlies ik te veel.

Op naar morgen. Waarschijnlijk een heerlijke tent dag.

Dag 12 reisdag van Gaupne naar Flam

Vanmorgen onze tent weer eens afgebroken en de auto vol gestampt. We rijden vandaag naar onze volgende bestemming Flam. We hebben schitterend weer en kunnen dan ook niet wachten om te rijden.

We gaan de 55 verder volgen en gaan bij Sognedal de brug over om de 16 te volgen. De rit is net iets meer dan 100 km waarvan meer dan een derde door tunnels. Eerste nemen we nog een veerboot die precies op ons wachten en toe de klep omhoog deed. Varen.

Na het fjord te zijn overgestoken krijgen we de langste tunnel van Europa voor ons. Deze is 25km lang en het lijkt of er geen einde aan komt. Op 3 plekken hebben ze een heel mooi blauwe grot gemaakt die inspirerend werkt. Misschien voor mensen met tunnelfrees een uitkomst.

Zo tegen half twaalf komen we aan op camping Flam. Mooie plek toebedeeld gekregen en het is hier ook prachtig weer. Snel de tent weer opzetten en bikini aan. Heerlijk even niets.

Einde van de dag even in 5 min lopen naar centrum Flam. Het blijkt een leuk plaatsje te zijn zo midden tussen de bergen en aan het einde van het fjord. Ook de treinbaan heeft hier zijn station zodat het een druk doorreis plaatsje is. Hier komt en gaat ook een van de grotere cruiseschepen. Net als wij aankomen lopen vertrekt er zo'n geweldenaar. Mooi gezicht zo tussen de fjorden in.

Morgen willen we met de trein naar boven 20km tussen de bergen door naar Myrdal. Dit schijnt een speciale treinreis te zijn en wij nemen de mtb mee om daar te kunnen afdalen. We gaan het mee maken.

Dag 11 Hiken de Mollandsmarki

Het heeft weer een groot gedeelte van de nacht geregend. Toch worden we wakker met zon. Mooi om de ochtend te beginnen.

Vandaag gaan we op advies van de campingbeheerder de top van Mollandsmarki beklimmen. Op zich niet een zware spannende klim maar wel leuk om te doen en op de top is het uitzicht over de fjorden meer dan mooi. We kunnen ook zo naar beneden kijken en de camping zien.

We starten zoals gewoonlijk lekker op tijd. We rijden eerst naar de achterkant van de berg zodat we nog even 400mtr hoogte pakken. We klimmen dan toch nog even 800mtr. Op de parking daar is op een camper na nog niemand te bekennen. Zal dit een bekende klim zijn of zullen wij een van de weinigen zijn die hem doen. Volgens Tom van de kayaktocht heeft hij 1uur10min staan om deze berg op te rennen. Er is een echte wedstrijd en de snelste is 46min.

Wij lopen eerste gedeelte door het bos. Leuk om te lopen, veel bel gerinkel van de schapen die om ons heen rennen maar we zien ze voorlopig nog niet. Later komen we eens een groepje schimmige schapen tegen. Deze lopen trouwens het hele seizoen los door de hele Jostedalen heen. Later in september gaan alle herders tegelijk alle bergen af naar schapen, daarna worden ze weer terug gegeven aan de eigenaar. Lekker werkje.

De klim gaat gestaagd door en we raken uit de bossen. Bomen grens ligt hier toch lager dan in bv Oostenrijk Italie. Het laatste deel gaat vrij steil en meerdere keren denken wij er te zijn. Garmin geeft helaas anders aan, moeten nog zeker 200hoogtemeters. Eenmaal boven is het inderdaad zeer mooi. Klein windje, kijken over de fjorden heen. Helaas iets wat heiig waardoor de foto's niet laten zien wat wij wel zien. We eten even een broodje, kijken wat met de verrekijker in de rond en maken weer aanstalten om terug te lopen.

Meteen in het begin van de terugtocht komen we een jonge dame tegen die even de berg op was gerend. Niet normaal snel, licht en fruitig liep zij omhoog. Kon het toch niet laten even naar haar tijd te vragen die 1uur6min was. En dat voor 7km run met 1185hoogtemeters een aardige score.

Lekker op tijd kwamen we weer aan bij de parking en konden terug naar Gaupne om even te tanken en boodschappen te doen. Morgen weer verkassen dus beginnen nu al een beetje met de voorbereiding daarvoor.

Op naar Flam.

Dag 10 Kayaken met Fjordseal.

Fjordseal is een kayak bedrijfje dat is opgezet door een Nederlands gezin. Toen wij op de vakantiebeurs in Utrecht waren, kwamen wij deze mensen tegen en waren zeer enthousiast. Wij hadden de keuze te kayaken bij de gletjers of in de fjorden. Gletjers hadden wij al eens in Alaska gedaan dus kozen wij voor een misschien wel minder aansprekende kayaktocht maar zeker niet minder leuke tocht.

Om 9.30 uur verzamelen wij ons bij het boothuis en krijgen van Tom en Daan nog wat onderricht. Het zijn 2 persoons kayaks met stuur. Ingrid wilde voorin zitten maar helaas was ik te lang om te kunnen sturen. Dus Ingrid achterin en ik voorin. Camera met waterdichte case er om heen mee, als ook de gopro om misschien wat te filmen.

De tocht is verdeelt over 2 delen van 2 uur en regelmatig verteld Tom wat over de omgeving, het waterleven en de fjorden op zich. Halverwege eten we een broodje en Tom heeft voor een ieder die er trek in heeft koffie mee.

Op het water hebben we wind gehad uit alle richtingen. Er schijnen heel veel verschillende luchtstromen te zitten waardoor je van windstil tot zware storm tegen hebt. Dan zo maar weer wind mee. Het water is groen van het gletjerwater en na ongeveer 4 mtr diepte wordt het water zout. Waar wij nu kayaken is het ongeveer 400mtr diep. Er zwemmen zeehonden en kleine bruinvissen, dus blijkbaar is het water goed vertoeven en zwemt er genoeg vis om van te leven.

Na 4 uurtjes gaan we zwaar tegenwind en in de regen terug naar het boothuis waar we voldaan aankomen. Even kayaks opruimen en na praten met Tom en Daan. Tom is hier met zijn ouders 10 jaar geleden heen verhuist, zonder ooit in Noorwegen te zijn geweest. Bijzonder verhaal, spreekt super Nederlands en Noors en zou nu niet meer terug kunnen en willen. Noorwegen is nu eigenlijk zijn home en geef hem een ongelijk.

Nu zitten we weer bij de tent, eigenlijk in de tent. Het regent. Hopelijk wordt het beter en kunnen we morgen een wandeling maken.

Dag 9 Rustdag.

Vandaag doen we helemaal niets. Worden lekker wakker, ontbijten in de zon en Ingrid heeft zelfs haar bikini aan gehad. We maken er een lees dag van en gaan kijken wat we morgen gaan doen.

Tegenover ons, dus aan overkant fjord, buldert continu een mooie waterval. Met verrekijker is dat goed te zien, je vraagt je af wanneer dat ooit stopt. Het uitzicht is weer enorm, camping eigenaar vertelt dat we om een fantastisch uitzicht te hebben de Mollandsmarki moeten beklimmen. Deze kijkt alle kanten van de fjorden uit en de wandeling is meer dan leuk om te doen. Onze plannen waren eigenlijk om morgen(zondag) te gaan kayaken. Misschien blijven we hier een dag langer om de hike alsnog te doen.

In de avond eten we een diepvries pizza, de camping heeft een mooie keuken voor kampeerders met een oven erin. Dus pizza bij coop en wij lekker eten.

Later maken we de spullen gereed voor onze kayak tocht. 9.30 uur aanwezig voor briefing en dan lekker paar uurtjes kayaken.

Op naar morgen.

Dag 8 Reisdag van Hjerkinn naar Gaupne.

Vanmorgen om 4.30uur begint het te regenen. Jammer, je wordt wakker en denkt meteen aan de tent. We zouden op tijd beginnen met inpakken tent maar dat kunnen we nu wel vergeten. Dus dat wordt rustig aan, eerst nog een paar uurtjes pitten en dan zien we wel weer.

We ontbijten en zorgen dat we in ieder geval gereed zijn om actie te ondernemen. Het is al even droog en de tent lijkt snel te drogen. Maar wat is snel, we pakken alles wat droog is op en leggen dat al in de auto. De tent kunnen we zo nemen dat hij iets nat achterin de auto verdwijnt, die gaat er straks toch weer uit. We gaan.

De rit is prachtig, we rijden eerst terug naar Otta en nemen dan de weg tot Lom. Daar pakken we de 55. Deze weg is machtig mooi om te rijden. Je klimt naar 1500 mtr over passen die er niet normaal gaaf uitzien. En dat dan voor bijna 100km achtereen. We komen ook langs de Galdhopping, moet de hoogste berg van Noorwegen zijn. Wij zouden eigenlijk deze beklimmen van uit Spiterstulen maar daar is het weer te onberekenbaar en te koud. Wij rijden door naar iets voor Gaupne. Aan het water kijkend over de fjorden en op de hoogste waterval van Noorwegen.

We komen in de middag na dik 200km sturen aan op de VikiCamping. Zonnetje schijnt, Ingrid blij. Het is hier dan ook meteen 8 graden warmer dan bij Furuhaugli. Dat scheelt enorm. VikiCamping is niet groot, heeft meerdere hytten en een super mooi toiletgebouw.

De tent staat weer met een uurtje en na helemaal gereed te zijn rijden we nog even naar Gaupne om te kijken of daar een supermarkt of iets dergelijks is. Jawel de Coop is ook hier vertegenwoordigd alleen heel wat kleiner maar alles is te krijgen. In de avond is het hier iets eerder donker en dat betekend ook even bijtanken. Op naar morgen.

Dag 7 beklimmen van de Snohetta 2300mtr

Vanmorgen weer zoals we gewent zijn om 7 uur wakker worden. Lekker ontbijten en opfrissen. 8 uur rijden we richting Hjerkinn voor de pendelbus. In de bus die ons naar de voet van de berg brengt 15km ver, praat ik met een nederlandse hobby fotograaf. Hij gaat naar de hut en loopt terug, wij gaan omhoog.

Hij gaat voor foto's van vooral de muskusos en andere wilde dieren die hij tegenkomt. Zijn lens die een goede 70cm lang en een doorsnede van 25cm had was volgens mij niet te tillen. Onderweg kregen we in het Engels een mooi verhaal over de natuur en de berg zelf. Er zijn in dit gebied ongeveer 300 wilde muskusossen en laten wij er nou net een paar onderweg tegenkomen. Mooi gezicht.



We komen aan bij de hut en maken ons gereed om naar de top van de berg te gaan. Volgens gegevens 2209mtr hoog. We starten om het meer heen, wind giert en het is nu al vrij koud. Zitten op 1450mtr en moeten dus nog even omhoog. Gedurende hele tocht is ligt bewolkt, zon breekt niet echt door en de wind steekt vaak op en ligt zo weer plat. Geen ideaal plaatje om lekker te klimmen. Daarnaast is deze tocht een grote trap omhoog. Er is werkelijk geen meter recht en alles is van rots naar rots. Zeer vermoeiend, zeker voor de knieën. Onderweg komen we regelmatig dezelfde mensen tegen die om ons heen klimmen. Je merkt dat alle nationaliteiten hier vertegenwoordigd zijn. Leuk was het te horen dat een Noor heeft gefietst in en rond Valkenburg.

 We doen er ongeveer 3 uur over om de top te bereiken die normaal gesproken een zeer mooi uitzicht heeft. Hier eten we even wat en wordt ons ook wat warm drinken aangeboden door andere meer ervaren klimmers. De hoogte is volgens de garmin 2293mtr dus nog even een toetje toe.

De weg terug is heftig. Klimmen kan zwaar zijn maar dalen is op deze track heel lastig. Ingrid kan haar draai hierin niet vinden en heeft behoorlijk last van haar knieën. Eigenlijk is deze tocht fysiek te zwaar om te lopen en omdat het pad terug lastig te vinden is moeten we bij elke stap een keuze maken. Na 2½ uur komen we op een wat vlakker gedeelte en na bijna 6 uur komen we terug bij het meer en de berghut. Daarbinnen kunnen we een lekker kopje thee en cacao nemen voor we met de bus terug gaan.

Onderweg komen we tijdens de rit nog drie muskusossen tegen redelijk dicht bij zijn. De bus stopt zelfs heel even om ons te laten genieten.

 Daarna rijden we terug naar de parking en vervolgen onze rit met de auto naar Furuhaugli. Daar eten we lekker uien,paprika en ei gemixt op brood. Uiteraard met mayo, smullen net als vroeger. We zijn conditioneel redelijk fit maar lichamelijk toch wat naar de klote. Vanavond de tassen weer pakken want morgen verkassen we naar of richting Gaupne. 200km richting de fjorden.